talk starts at 7:25, till that moment the song "Shivo Ham" (I am Shiva)
praatje begint op 7:25, daarvoor "Shivo Ham" (ik ben Shiva)
Shivo Hum ~ Dave Stringer Talking About Kirtan from Kirtan on Vimeo.
Video-kanaal van dave Stringer op Vimeo hier
SitaRam SitaRam
Hans(uman)
www.kirtan.nu
www.dezingendeziel.nl
www.dansenmetdegoden.nl
www.stemyoga.nl
donderdag 25 oktober 2012
Nice words by Krishna Das (again)
pieces from an article in sufijournal.org
(...)
I don’t know what you know about my history. Twenty years had gone by since my Guru Maharaj-ji died. He died in ’73. And I hadn’t been chanting. I mean, I might’ve sung a little bit with friends and stuff but I wasn’t really chanting as a spiritual practice.
And I was standing in my room and I was struck with the understanding that if I did not chant with people, much to my chagrin, then I would never be able to clean out the dark corners of my own heart, myself. Chant was the only thing I had to do it with.
This was the only lifeline that was being thrown to me. There’s no question I was drowning. And I just knew that chanting was the only thing that would work for me. I mean I had been meditating, sitting with lamas, going to courses. I’d been doing things in my own way, but of course not allowing it to change my heart at all. That’s what we do. But then I knew chanting with people, that was the only thing I had.
It’s just what Maharaj-ji, my guru, gave me. I mean, we used to sing to him because he liked it, not because we were trying to be spiritual. He liked it and we got to spend time with him. We were, like, his performing monkeys, you know. When the Indians were giving him too much trouble, he’d call for the westerners to come in and sing.
(...)
What happens when you sing, when you use your voice?
I can’t tell you because I’m not there…What happens is my guru picks up this old rusty pipe, blows through it, and makes nice music. And when he’s finished he puts it down. And people in the room, they experience the music he plays. It’s just transmission of his presence. And that’s what people feel.
People come to sing with me, not because I’m the greatest singer in the world and this is the best music in the world. It’s not. Personally, I would rather listen to Bruce Springsteen, or The Rolling Stones, or Steely Dan, or Ray Charles, or Van Morrison. But here I am and here they are. And what we receive is the transmission of my guru’s presence, which is the presence that lives within each person, that being that lives within us—the indweller. That’s who he is.
So he’s bringing everybody into that presence through me. And I suppose it’s good for me. He just knocks me out of the way and does his thing, but of course I invite him. At least he lets me think I invite him. [laughter]
But as I see it, he’s doing everything. And I want to surrender completely to him, which I can’t do because surrender comes from grace. So when he’s ready, he’ll surrender me. And my job is just to get ready, to keep chanting the name, keep listening, keep hearing.
He didn’t tell me to do this. I’m doing this to save my ass. And on the strength of that everybody else who comes is doing this to save their ass. It’s not entertainment for me and it’s not entertainment for them.
In the Vedic tradition, there’s what they call non-dual Bhakti. It’s seeing the non-dual in the dual, without any holding back. It’s seeing absolute reality right there in the dualism. It honors absolute reality and relative reality. They don’t think one’s better than the other. They honor both.
You see this in Rumi and Hafiz so much, just seeing the absolute divine in worldly love and the things that happen in daily life. And there’s just no separation, you know, no mental concepts to keep you locked up. I find that kind of devotion, that kind of love so liberating. Devotion is just love. You can’t work at love, you know. You can work at cleaning up your act, but love is what it IS.
You can work at the things that keep you locked out of your own heart, but what’s already in there is exactly what’s supposed to be there. And my guru was like that. We don’t know much about his tradition, but he used to talk a lot to us about Kabir and also about Samarth Guru Ramdas, who was a great saint I think in the 1600’s. He found the non-dual through devotion to Hanuman, devotion to a form. He went though the form into the non-dual. And he always said to people this is the way to do it. You can’t do it any other way. That’s what he used to say.
And what I get from that is that you can fully embrace this world and the forms that are in it. You have to fully embrace this world and bear witness to this world and everything that’s in it—all the beauty and horror. You can’t hold back and say, oh, I only believe in that which you can’t see, feel, think of, because how the hell do you know what that is? It’s just an idea in your head, and an idea could never be what it is. So it’s very difficult.
SitaRam SitaRam
Hans(uman)
www.kirtan.nu
www.dezingendeziel.nl
www.dansenmetdegoden.nl www.stemyoga.nl
(...)
I don’t know what you know about my history. Twenty years had gone by since my Guru Maharaj-ji died. He died in ’73. And I hadn’t been chanting. I mean, I might’ve sung a little bit with friends and stuff but I wasn’t really chanting as a spiritual practice.
And I was standing in my room and I was struck with the understanding that if I did not chant with people, much to my chagrin, then I would never be able to clean out the dark corners of my own heart, myself. Chant was the only thing I had to do it with.
This was the only lifeline that was being thrown to me. There’s no question I was drowning. And I just knew that chanting was the only thing that would work for me. I mean I had been meditating, sitting with lamas, going to courses. I’d been doing things in my own way, but of course not allowing it to change my heart at all. That’s what we do. But then I knew chanting with people, that was the only thing I had.
It’s just what Maharaj-ji, my guru, gave me. I mean, we used to sing to him because he liked it, not because we were trying to be spiritual. He liked it and we got to spend time with him. We were, like, his performing monkeys, you know. When the Indians were giving him too much trouble, he’d call for the westerners to come in and sing.
(...)
What happens when you sing, when you use your voice?
I can’t tell you because I’m not there…What happens is my guru picks up this old rusty pipe, blows through it, and makes nice music. And when he’s finished he puts it down. And people in the room, they experience the music he plays. It’s just transmission of his presence. And that’s what people feel.
People come to sing with me, not because I’m the greatest singer in the world and this is the best music in the world. It’s not. Personally, I would rather listen to Bruce Springsteen, or The Rolling Stones, or Steely Dan, or Ray Charles, or Van Morrison. But here I am and here they are. And what we receive is the transmission of my guru’s presence, which is the presence that lives within each person, that being that lives within us—the indweller. That’s who he is.
So he’s bringing everybody into that presence through me. And I suppose it’s good for me. He just knocks me out of the way and does his thing, but of course I invite him. At least he lets me think I invite him. [laughter]
But as I see it, he’s doing everything. And I want to surrender completely to him, which I can’t do because surrender comes from grace. So when he’s ready, he’ll surrender me. And my job is just to get ready, to keep chanting the name, keep listening, keep hearing.
He didn’t tell me to do this. I’m doing this to save my ass. And on the strength of that everybody else who comes is doing this to save their ass. It’s not entertainment for me and it’s not entertainment for them.
In the Vedic tradition, there’s what they call non-dual Bhakti. It’s seeing the non-dual in the dual, without any holding back. It’s seeing absolute reality right there in the dualism. It honors absolute reality and relative reality. They don’t think one’s better than the other. They honor both.
You see this in Rumi and Hafiz so much, just seeing the absolute divine in worldly love and the things that happen in daily life. And there’s just no separation, you know, no mental concepts to keep you locked up. I find that kind of devotion, that kind of love so liberating. Devotion is just love. You can’t work at love, you know. You can work at cleaning up your act, but love is what it IS.
You can work at the things that keep you locked out of your own heart, but what’s already in there is exactly what’s supposed to be there. And my guru was like that. We don’t know much about his tradition, but he used to talk a lot to us about Kabir and also about Samarth Guru Ramdas, who was a great saint I think in the 1600’s. He found the non-dual through devotion to Hanuman, devotion to a form. He went though the form into the non-dual. And he always said to people this is the way to do it. You can’t do it any other way. That’s what he used to say.
And what I get from that is that you can fully embrace this world and the forms that are in it. You have to fully embrace this world and bear witness to this world and everything that’s in it—all the beauty and horror. You can’t hold back and say, oh, I only believe in that which you can’t see, feel, think of, because how the hell do you know what that is? It’s just an idea in your head, and an idea could never be what it is. So it’s very difficult.
SitaRam SitaRam
Hans(uman)
www.kirtan.nu
www.dezingendeziel.nl
www.dansenmetdegoden.nl www.stemyoga.nl
woensdag 10 oktober 2012
dinsdag 2 oktober 2012
Leer Harmonium Spelen / Learn to play the Harmonium
Kijk op www.kirtancentral.com : resources fo the chant community.
Oa een dvd-set over " hoe harmonium te leren spelen"
hier al wat stukje hieruit op youtube video's
SitaRam SitaRam
Hans(uman)
www.kirtan.nu
www.dezingendeziel.nl
www.dansenmetdegoden.nl
www.stemyoga.nl
hier een filmpje over wat je kunt leren
Oa een dvd-set over " hoe harmonium te leren spelen"
hier al wat stukje hieruit op youtube video's
SitaRam SitaRam
Hans(uman)
www.kirtan.nu
www.dezingendeziel.nl
www.dansenmetdegoden.nl
www.stemyoga.nl
In America kun je zelfs een week op cursus :-)
hier een filmpje over wat je kunt leren
Hoe te dansen met de Goden / How to Dance with the Gods
Zo dus..... / Like this........
Jai Uttal Live - Bolo Radha Ramana Haribol
SitaRam SitaRam
Hans(uman)
www.kirtan.nu
www.dezingendeziel.nl
www.dansenmetdegoden.nl
maandag 17 september 2012
Zingen is allereerst luisteren!
Zingen is allereerst luisteren!
Wij denken vaak dat we iets moeten doen. Lekker zingen-doen bv. Ik ga ervan uit dat je voordat je gaat zingen eerst luistert. Bij Kirtan-zingen wordt er voorgezongen, dus dat lijkt voor de hand te liggen. Dit is niet altijd zo. Vaak luister je maar half, omdat je met iets anders bezig bent, of omdat je luistert naar hoe jij vind dat het moet etc.
Wat is dan luisteren?
Luisteren naar de anderen bijvoorbeeld, of luisteren naar wat er wordt voorgezongen. En dan is het pas echt luisteren als je er geen oordeel bij hebt. Dus als je er niet iets van vind, meestal dat bv anderen niet mooi zingen. Dat gaat namelijk over dat het anders moet, dat het eigenlijk niet goed is zoals het is, dat de anderen (of jijzelf mischien) beter zouden moeten zingen. Op dat moment ben je niet meer in het het NU.
Krishna Das hierover: Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: mijn oefening is niet zingen! Mijn oefening is proberen in het hier en nu te zijn, en zingen helpt mij daarbij.
Hier en Nu
Je zou ook kunnen opmerken dat anderen anders zingen, en dat dat er helemaal mag zijn. Dan ben je in het Hier en Nu.
Uiteindelijk is luisteren dus helemaal in het Hier en Nu zijn, en dat wat er in het Hier en Nu aanwezig is, er helemaal mag zijn.
Voel je je ongemakkelijk, of stoor je je, blijf dan daarbij, en laat dat er helemaal zijn. Hou het bij jezelf: JIJ stoort je, JIJ voelt je ongemakkelijk etc. Dus niet "omdat iemand anders....".
Luisteren gaat dus ook over naar jezelf luisteren. Luisteren naar wat er in jou leeft, waar het stroomt in jou, waar het blokkeert in jou, en daar dan met zachte ogen naar kijken, met mededogen.
de Stilte
Luisteren gaat ook over de Stilte. De Stilte is er altijd, je hoort hem echter alleen als je luistert. Daarom zijnwe stil tussen de Kirtans. Om te luisteren! Luisteren naar de Stilte, en luisteren naar wat er in ons leeft, stroomt, blokkeert etc.
De Stilte heeft geen oordeel, de Stilte is gewoonweg Stilte
geschreven door Hans(uman)
17-09-2012
www.kirtan.nu
www.dezingendeziel.nl
www.dansenmetdegoden.nl
Wij denken vaak dat we iets moeten doen. Lekker zingen-doen bv. Ik ga ervan uit dat je voordat je gaat zingen eerst luistert. Bij Kirtan-zingen wordt er voorgezongen, dus dat lijkt voor de hand te liggen. Dit is niet altijd zo. Vaak luister je maar half, omdat je met iets anders bezig bent, of omdat je luistert naar hoe jij vind dat het moet etc.
Wat is dan luisteren?
Luisteren naar de anderen bijvoorbeeld, of luisteren naar wat er wordt voorgezongen. En dan is het pas echt luisteren als je er geen oordeel bij hebt. Dus als je er niet iets van vind, meestal dat bv anderen niet mooi zingen. Dat gaat namelijk over dat het anders moet, dat het eigenlijk niet goed is zoals het is, dat de anderen (of jijzelf mischien) beter zouden moeten zingen. Op dat moment ben je niet meer in het het NU.
Krishna Das hierover: Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: mijn oefening is niet zingen! Mijn oefening is proberen in het hier en nu te zijn, en zingen helpt mij daarbij.
Hier en Nu
Je zou ook kunnen opmerken dat anderen anders zingen, en dat dat er helemaal mag zijn. Dan ben je in het Hier en Nu.
Uiteindelijk is luisteren dus helemaal in het Hier en Nu zijn, en dat wat er in het Hier en Nu aanwezig is, er helemaal mag zijn.
Voel je je ongemakkelijk, of stoor je je, blijf dan daarbij, en laat dat er helemaal zijn. Hou het bij jezelf: JIJ stoort je, JIJ voelt je ongemakkelijk etc. Dus niet "omdat iemand anders....".
Luisteren gaat dus ook over naar jezelf luisteren. Luisteren naar wat er in jou leeft, waar het stroomt in jou, waar het blokkeert in jou, en daar dan met zachte ogen naar kijken, met mededogen.
de Stilte
Luisteren gaat ook over de Stilte. De Stilte is er altijd, je hoort hem echter alleen als je luistert. Daarom zijnwe stil tussen de Kirtans. Om te luisteren! Luisteren naar de Stilte, en luisteren naar wat er in ons leeft, stroomt, blokkeert etc.
De Stilte heeft geen oordeel, de Stilte is gewoonweg Stilte
geschreven door Hans(uman)
17-09-2012
www.kirtan.nu
www.dezingendeziel.nl
www.dansenmetdegoden.nl
zondag 16 september 2012
Dave Stringer in Nederland, 12-10-2012
Dave Stringer komt ook in 2012 weer naar Nederland, en wel op 12 oktober in Maarssen bij yogastudio In-Ki.
's Avonds om 19.30 een concert, en voorafgaand een korte workshop.
Meer info op www.in-ki.nl
SitaRam SitaRam
Hans(uman)
www.kirtan.nu
www.dezingendeziel.nl
www.dansenmetdegoden.nl
's Avonds om 19.30 een concert, en voorafgaand een korte workshop.
Meer info op www.in-ki.nl
alvast een voorproefje van 24 minuten :-)
SitaRam SitaRam
Hans(uman)
www.kirtan.nu
www.dezingendeziel.nl
www.dansenmetdegoden.nl
Abonneren op:
Posts (Atom)